Voetbalgerucht

Terwijl Nederland wordt uitgeschakeld door Cristiano Ronaldo ben ik met mijn fietsvrienden in de Eifel. Om half 8 passeren wij een Duitser die ons vanaf zijn veranda toeroept: ‘Jullie zijn toch geen Hollanders, hè?’ Niemand antwoordt.

Twee uur later zitten wij te eten in een Italiaanse restaurant in hartje Prüm. Aanvankelijk kijken we tegen de achterkant van een beeldscherm aan. Maar als de TV-kijker op het buitenterras verdwijnt, draait de eigenaar het scherm om. Wij zien hoe Duitsland wint van de Denen. En zien de stand bij Portugal – Nederland veranderen van 1-1 in 2-1. De beelden van die wedstrijden worden de kijkers in Duitsland onthouden tot een uur of elf. En terecht.

Na afloop van Duitsland – Denemarken gaat het dochtertje van de restauranthouder met haar step naar buiten. Ze heeft een Duits en een Italiaans vlaggetje bij zich. Het pleintje voor de Italiaan is gelukkig groot genoeg voor een paar rondjes met de step. Want op de rotonde die tegen het pleintje aan ligt, gieren de banden van de auto’s waarin de Duitse jeugd de overwinning van die Mannschaft viert.

Uit de open autoramen steken hoofden en vlaggen. Hooguit tien auto’s rijden een uur lang heen en weer, hard toeterend en driftend over de rotonde die bestaat uit één asfaltcirkel met een gele binnenring. Ruim voor twaalven is de feestlust, de benzine of het bandenprofiel op. Het is weer stil op straat.

En zo hoort het ook in een land waar je op de geringste afwijking wordt aangesproken. Voorzichtig een fiets tegen een witte muur zetten? Gelieve het voertuig onmiddellijk te verwijderen. Iets te ver op de weg staan kijken op de kaart? De enkele automobilist die passeert, stopt om ons erop aan te spreken. Een biervaas van een halve liter even naast je op een houten bank neerzetten? De waardin komt met indringende blik vragen het glas op tafel te zetten. Het mocht eens omvallen.

Naar aanleiding van het EK Voetbal bespreekt een Duitse rechtsgeleerde de juridische grenzen van de Duitse buitenjolijt. Zelfs de barbecueoverlast is aan strikte regels gebonden. Na 10 uur ’s avonds mag het buiten niet meer, behoudens ‘Einzellfälle’. Maar die mogen zich volgens het Oberlandesgericht Oldenburg hooguit vier keer per kalenderjaar voordoen. En ook dan mag het alleen nog maar tot uiterlijk 12 uur ’s nachts.

 Ordnung muss sein.