Blauwe envelop gehackt

Blue Brother heeft onze meest vertrouwelijke informatie in handen. Wij willen – ik spreek even mede namens iedereen – niet dat onze fiscale gegevens verkeerd terecht komen. Nog los van de cijfertjes willen we ook graag onze BSN en geboortedatum voor onszelf houden.

De wereld wemelt immers van de bendes die uit zijn op identiteitsgegevens. Die verkopen deze data graag door aan andere bendes die op onze naam met geld willen smijten en de regels overtreden. We moeten er dus niet aan denken dat een onverlaat de bestanden van de Belastingdienst hackt of elektronische berichten onderschept. Maar ja…

In 2019 meldde de fiscus een datalekje: belastingadviseurs, accountants en anderen die ooit door hun klant gemachtigd waren om de fiscale zaakjes te verzorgen, konden de gegevens van hun oude klanten inzien. Je zult maar met ruzie vertrokken zijn bij je ‘mannetje’. Maar ik geef toe: het lek had erger gekund.

Post

Soms ben je als belastingplichtige blij met de blauwe envelop. Ook al is die een overbodige doublure van de digitale boodschap die de fiscus deponeert in de Berichtenbox van Mijn overheid. Dat papieren omhulsel – met die verschoten RGB 61, 80, 173 poedertint – biedt toch de beste garantie tegen nieuwsgierige blikken. Dacht ik tot voor kort.

Twee maanden geleden ontving ik weer zo’n blended boodschap van de Belastingdienst. Dit keer over de incassomachtiging. Inhoudelijk totaal niet spannend. Maar wel met mijn naam, adres, woonplaats én BSN. De envelop zat tussen de krant en de reclamepost. Open. De brief stak er zelfs een stukje uit.

Zou de postbode, die steevast stiekem dwars door ons bloemperk naar de brievenbus van de buren loopt als hij denkt dat wij niet kijken en bij vrienden verderop het tuinpad befluimde, met zijn tengels aan de envelop hebben gezeten? En mijn gegevens hebben doorverkocht aan een datahandelaar? Krijg ik straks een factuur of afrekening voor een iPhone die ik niet heb besteld? Word ik, als de grenzen weer open gaan, vastgezet door de Marechaussee omdat ik gesignaleerd sta?

Badge

Ik meld het incident bij PostNL, dat mij welwillend te woord staat, mijn klacht (wat háát ik dat woord!) doorgeeft aan ceo Herna, maar verder niks kan doen. Ik stuur ook een melding naar de Belastingdienst in Heerlen en krijg daarop een brief (!) van het team Juridisch en Klachten in Apeldoorn.

‘Gebleken is dat bij de verzending van brieven een badge enveloppen is gebruikt waarvan de plakrand niet goed heeft gewerkt in combinatie met de instellingen van de machine.’ Hoe groot de batch is, laat de klachtbehandelaar in het midden. Maar het zullen eerder honderd dan tien enveloppen geweest zijn. Als ik haar mag geloven – en dat doe ik – heeft de postbode de brief niet opzettelijk geopend.

De postbode heeft dus niet eens moeite hoeven te doen om het briefomslag te openen!  Maar volgens de klachtbehandelaar hoef ik mij daar geen zorgen om de maken. ‘Een postbezorger is op grond van artikel 4 Postwet 2009 jo. artikel 13 Grondwet gehouden aan het briefgeheim. Bij een schending van het briefgeheim kan de postbezorger hiervoor strafrechtelijk vervolgt worden. De Belastingdienst acht de kans daarom klein dat er misbruik gemaakt wordt van uw gegevens.’

Deze giga geruststelling is welkom, want – uche, uche – nog meer dreigend onheil kan een mens er in dit virale tijdperk niet bij hebben.