Voorbeeldgedrag

In de film over Lucia de B. speelde de rechercheur een vriendelijke bijrol. Het OM werd neergezet als de kwaaie pier. Ook de rechtbank en het Gerechtshof, die het aangedragen schakelbewijs overnamen, kwamen er niet goed af. De verfilming speelt misschien iets te veel op de man – de openbare aanklagers waren overigens vrouw. Maar om een verhaal te vertellen, heb je nu eenmaal mensen nodig. » Lees verder

Wachten tot het goed fout gaat

“Pap, ik kom vanavond toch maar naar jullie. Bijna iedereen is het huis al uit gevlucht voor Mark en ik durf vannacht niet alleen te slapen.”  Gelukkig maar. Kort daarvoor was een middagje stad-ten van moeder en dochter op niets uit gelopen, omdat dochterlief  het bericht kreeg dat huisgenoot Mark zo in de war en bedreigend was dat bijna iedereen de “gang” van de studentenflat was ontvlucht naar het Wilhelminapark. Verbonden en solidair als zij zich voelde, wilde onze dochter zich bij de vluchtelingen voegen. » Lees verder

Structurele tunnelvisie

Tot op zekere hoogte moeten rechters wel aan tunnelvisie leiden. Maar als je onderliggende partij bent in een ontslagprocedure kan het gebrek aan interesse in de oorzaak van het arbeidsconflict je rauw op je dak vallen. Invoelende vragen en opmerkingen van de rechter verbloemen dat de rechter strakke denk- en reductieschema’s volgt. » Lees verder

2029: vooringevulde vonnissen

Hoe zien de rechtspraak en de rol van de juridisch dienstverlener er uit in 2029? Het systeem van vooringevulde vonnissen (VIV’s) zet de burger op 1-0 achterstand. De computer maakt de menselijke rechter geenszins overbodig. Teleurgestelde rechtzoekenden zoeken hun heil bij de menselijke overheidsrechter en betalen graag de kostprijs van het multimediale spektakel van de zitting. De juridische dienstverlener moet aantonen dat het redeneersysteem ernaast zit en met verhalen van vlees en bloed de menselijke maat terugbrengen in de rechtspraak. » Lees verder

Feind hört mit

De onzekerheid over wie de mol is, heeft plaatsgemaakt voor de zekerheid dat jouw elektronische sporen worden gevolgd. De onveiligheid dat iedereen jouw verklikker kan zijn, is ingeruimd voor een duidelijk vijandbeeld: de veiligheidsdiensten. Maar de Nederlandse overheid doet net alsof hackers en andere bedrijven de vijand zijn. Lees er meer over in de column die ik schreef voor het Tijdschrift van de Politie. » Lees verder