“Pap, ik kom vanavond toch maar naar jullie. Bijna iedereen is het huis al uit gevlucht voor Mark en ik durf vannacht niet alleen te slapen.”  Gelukkig maar. Kort daarvoor was een middagje stad-ten van moeder en dochter op niets uit gelopen, omdat dochterlief  het bericht kreeg dat huisgenoot Mark zo in de war en bedreigend was dat bijna iedereen de “gang” van de studentenflat was ontvlucht naar het Wilhelminapark. Verbonden en solidair als zij zich voelde, wilde onze dochter zich bij de vluchtelingen voegen. » Lees verder